tahanan

lakad ako ng lakad.

di ko alam kung san ako dadalhin ng mga paa ko.

bakit ba ako lakad ng lakad? san ba ako papunta? di ba ako uuwi? di ko alam.

sa aking dinaanan, may maliwanag na sulok-sulok, luntian ang paligid, maraming mga bulaklak, masaya ang tanawin. maganda.

* mga birthdays ko, mga christmas, mga newyear, ang pamilya ko, mga minahal ko* ito ang mga naalala ko. nagbigay ito ng ngiti sa aking mga labi.

meron din naman akong nadaanang makitid. madilim. walang kulay. blanko.

naalala ko tuloy ang mga panahong lugmok ako sa problema. yung tipong ayoko nang bumangon pa. yung tipong mas gugustuhin ko pang umalis at di na lumingon.

***naranasan ko na lahat. magyosi, uminom ng sobra sobra, malasing, mag pot, umuwi ng 4am monday-sunday, sumama kahit kanino basta cute,haha, maubusan ng pera, maglayas, ubusin ang alahas ko, lahat lahat ng kabulastugan nagawa ko na***


****

ganun siguro talaga ang buhay, maglakad ka lang ng maglakad,
oo nakakapagod, masakit sa paa, nakakawala ng pag-asa at some point

pero go lang ng go.

lakad ka pa ng konti, konting hakbang pa at makikita mo na ang hinahanap mo.

 

yung magbibigay ng direksyon kung san ka patungo, yung magsasabing isang hakbang na lang

malay mo, baka tulad ko, makita mo na rin ang tahanan mo.

yung tipong ayaw mo na umalis, ayaw mo nang maglakwatsa, dahil higit pa dun ang kasiyahan at pagmamahal na maibibigay niya.

at siya ang magiging dahilan kung bakit gugustuhin mong maging mas mabuting tao

we find better people from better homes

****

belated happy 18th month baby. i want you to know that i'm happy knowing that in every journey of my life, i have you as my home. somebody i could run to everytime i have bad days and somebody i could be with in every championship i've won. i love you.