Tuesday, October 26, 2010

DIARY

PUMAYAT AKO SA KAKAIWAS KUMAIN WITH THEM :))






dear diary,


a couple of nights ago, nag-away kami ni mama, nagkatampuhan.
meron shang pinapagawa saken when i suddenly yelled at her. ganun kase ako minsan, pagtinotopak, sobrang suplado na, naninigaw pa.

she asked me if pde akong magfried rice kasi masarap daw kainin yung fried chicken and fried rice pag malamig.

sa dalawang plato mo ilagay, di kakasya pag isa lang.

ilang plato ba to sa tingin mo? pasigaw kong sagot.

ayun,na high blood xa, napasigaw din.

eh di wag mo nang i-fried rice yan. wag na!!!

malas pa, nandun mismo si erpats. nagalit. nagsermon at puro sigaw.

aktong linalagay ko na yung rice sa frying pan, kinuha bigla ni erpats yung ginagamit na panlugay ng rice, i dont know what it's called..hehe..

super sermon to the point na umiyak ako. sobrang iyak na ako then pumasok sa room. di ako kumain.

pag gising ko, di ako kumain. di rin ako lumabas ng room.
pag-uwi ko, nakasalubong ko yung mama ko papalabas ng bahay, di ko sya pinansin, sya yung nag-initiate ng conversation...mejo nagmelt din yung heart ko. alam ko naman kasing kasalanan ko rin.

di rin ako kumain ng dinner nung gabing yun, bumili lang ako ng cheesecake para me laman yung chanie ko.haha

***

paggising ko kanina, naligo ako, di na rin nagbreakfast, di rin naglunch kasi dumirestso na ako sa coffee shop para makapag-wifi..

pag-uwi ko kanina mga bandang 4pm, natulog ako then mga 7pm na ako nagising... ayun concerned sila sa ubo't sipon ko...kaya ayun nangayayat talaga ako in 3days, i lovet... me maidudulot din palang siomething good yung tampo tampo ko...hahahha

kaya i started talking to them na kanina. parang friends na ulet kami...haha..


                                                                                                                                        love love love,
                                                                                                                                        toffer

ps: salamat kasi kahit ganto ako, bakla na, suplado pa eh they always try to understand me. ewan, nasanay lang talaga akong ganto... kakaiyak lang, i always dreamt of a family like this pero ngayon ko lang nakuha... sana di nalang ako pinaubaya noong bata ako...sana....

4 comments:

  1. nakakarelate ako. grabe din kxe ko pag tinopak.
    .
    .
    swerte ka (at ako din) dahil maunawain ang pamilya mo.
    .
    .
    wag masyado magskip ng meal. take it from me na nagsasuffer from gastritis, ok?

    ReplyDelete
  2. @lash: haha..thanks..

    @nim: i know pero sometimes talaga ang hirap lalo na pag nagbuild-up na..haha

    @dB: kaya nga..swerte pa rin tayo..hehe...sama talaga ng ugali ko minsan and sometimes lumalabas lang talaga.. infairness ang payat ko na ngayon, di na ko baboy..hahaha...

    ReplyDelete